Starsza część kościoła jest budowlą romańską z półkolistym sklepionym prezbiterium przy prostokątnym prezbiterium. Gotycka przebudowa miała miejsce przed wielkim pożarem kościoła w 1557 roku. Później budynek kościoła był kilkakrotnie przebudowywany, zgodnie z duchem czasów i zniszczeniami, jakie niosły ze sobą ówczesne wydarzenia. Podczas wojny trzydziestoletniej kościół parafialny był wielokrotnie plądrowany i dewastowany. W 1696 roku kościół otrzymał barokową wieżę nad chórem.