Tereny zamku Eilenburg i piwnice górskie

Eilenburger Burgberg (Schlossberg) można nazwać także kolebką Saksonii. W 1089 r. narodziło się tu państwo terytorialne Wettynów, z którego wyłoniło się dzisiejsze Wolne Państwo Saksonia. Legendarni hrabiowie Eilenburga, którzy odgrywają także główną rolę w sadze Heinzelmännchen o Eilenburgu, wyznaczają początek trwających 829 lat rządów potężnych Wettynów. Ilburg został tu zbudowany w X wieku z wieżą łużycką, która zachowała się do dziś. Stowarzyszenie Zamek w Eilenburgu przywróciło uwagę opinii publicznej temu około pięciohektarowemu terenowi. Po łużyckiej wieży i bramie zamkowej odnowiono także mały donżon i mury wzgórza zamkowego oraz zabezpieczono zbocze. Hundredstüfchen (schodami) można dojść od centrum miasta do okrężnej ścieżki wokół terenu zamku, przecinając Saksoński Szlak Lutra i trasę rowerową EILENBURGER LOOP. Na terenie zamku znajduje się również pensjonat HEINZELBERGE, który został odnowiony jako schronisko z dawnego więzienia.

Wejścia do podziemnego świata Eilenburga znajdują się zaledwie rzut kamieniem od wzgórza zamkowego. Od średniowiecza w rozległych górskich piwnicach przechowywane było smaczne i trwałe piwo Eilenburg, co na przestrzeni wieków znacząco przyczyniło się do dobrobytu miasta. Systemy korytarzy wykorzystano później do innych celów, dalej rozbudowywano i przebudowywano, aż ostatecznie posłużyły jako schronienie dla setek Eilenburgczyków przed ostrzałem artyleryjskim w kwietniu 1945 r., który zniszczył prawie całe miasto