Kościół św. Mikołaja to najstarszy i największy kościół w Lipsku. To właśnie w nim rozpoczęła się Pokojowa Rewolucja w NRD jesienią 1989 roku.
To właśnie tutaj 30 maja 1723 roku Bach rozpoczął swoją lipską posługę kantatą wykonaną podczas nabożeństwa. Od niepamiętnych czasów muzyka kościelna św. Mikołaja była ściśle związana z sąsiednim kościołem św. Tomasza. Chociaż Nikolaikirche, kościół św. Mikołaja, uchodził za główny kościół parafialny w Lipsku, miał własnego organistę, lecz nie kantora. Jako kantor w kościele św. Tomasza i lipski „director musices”, Bach odpowiadał za muzykę kościelną w obu głównych świątyniach, św. Mikołaja i św. Tomasza, a także w Nowym Kościele św. Mateusza oraz kościele św. Piotra. W Kościele św. Mikołaja odbyło się najwięcej wykonań kantat pod dyrekcją Bacha. Także tu miały miejsce premiery ważniejszych dzieł Bacha, m.in. Pasji wg św. Jana (1724) i Oratorium na Boże Narodzenie (1734/35).
Modlitwy o pokój, które do dziś odmawiane są w każdy poniedziałek o godzinie 17.00 w kościele św. Mikołaja, w 1989 roku zainicjowały Pokojową Rewolucję, czyniąc świątynię jednym z symboli zjednoczenia Niemiec. Instalacja świetlna „public light – öffentliches Licht” na dziedzińcu składa się ze 144 kolorowych szklanych kostek wmurowanych w chodnik. Stanowi ona metaforę aktywności obywateli Lipska i odzwierciedla proces sytuacyjnego zaangażowania politycznego. Wzniesiona przed kościołem i zwieńczona palmami kolumna św. Mikołaja (Nikolaisäule), z klasycystycznym motywem zapożyczonym z wnętrza świątyni, ma dodatkowo przypominać o tych uczestnikach, którzy jesienią '89 nie znaleźli już miejsca w przepełnionym kościele.
